Kurtuluş Savaşı’nın kadın kahramanlarını sahneye taşıyan ‘Kurtuluşun Kadınları’ adlı tiyatro oyunu dün Nazım Hikmet Kongre Merkezi’nde Antalyalılarla buluştu.
Kimdi o kahramanlar? Balkan ve Kurtuluş Savaşında canları pahasına hangi rolleri üstlenmişlerdi? Bu savaşlarda, bu topraklarda doğup büyümüş, yaşamış Kürt-Türk, Laz
Çerkez, Yahudi-Ermeni kadın-erkek, çoluk-çocuk tüm vatandaşların bu ülkenin bekası için can verdiklerini unutmayalım. O kahraman kadınların toplu bir heykelinin yapılmasını birkaç sene önceki bir yazımda dile getirmiştim.
Her birinin destansı mücadelesini unutmamak ve gönlümüzde yaşatmak en başta bugünün kadınları için bir vatan borcudur. Onlar genç yaşlarda bu ülkenin insanları daha iyi bir hayat yaşasınlar diye hayatlarını feda etmişlerdir.
Tarih kahramanları yazar, ben bir kez daha anlatayım.
93 harbinde Nene Hatun ile başlayan Türk kadınının memleketi emperyalizmden kurtarma azmi Kurtuluş Savaşı ile devam eder.
Ateşli konuşmaları ile Halide Onbaşı (Halide Edip Adıvar), 9 yaşındayken cepheye giden Nezahat Onbaşı (Nezahat Baysel), sırtında taşıdığı cephane ıslanmasın diye çocuğunun battaniyesini o cephaneye saran, kendisi de donarak ölen Şerife Bacı’dır o kahraman kadınlar.
Unutmak mümkün mü?
Kendisi gibi kadın direnişçilerle 25 emperyalist askeri esir alan Erzurumlu Kara Fatma (Fatma Seher Erden) ve cepheye gitmek için saçını kazıtan ve kadın olduğunu saklayan yine Kastamonulu Halime Çavuş’un vatan sevgisi nasıl izah edilebilir?
Üstün hizmetlerde bulunduktan sonra kendisine yapılan milletvekili teklifini ‘Hafız olduğum için başımı açmam, başımı açamayacağım için de Milletvekili olamam’ diyerek reddeden Hafız Selman İzbeli ve başından vurularak şehit düşen Gördesli Makbule unutulur mu? ‘
Savaştım Yunana karşı, elimde kalan en değerli şey Atatürk’ün göğsüme taktığı İstiklal Madalyası’dır’ diyen Çete Ayşe (Emire Ayşe Aliye), Adanalı Tayyar Rahmiye ve daha isimsiz binlerce Türk kadınının yazdığı her destan övgüye, alkışa ve minnete değerdir.
Bugün Türk kadını, o kahraman kadınlara minnettardır.