Cinsiyet ayrımı yapan bir kültürde yaşıyoruz. Bu stereotipler çocuklar için tehlikelidir çünkü çocuğun duygularını ve davranışlarını kısıtlayarak tam potansiyellerine ulaşmalarını engeller. Kültürel mesaj, oğlanların kızlardan daha akıllı, yetenekli olduğu ye kızların hayattaki temel rolünün annelik olduğudur. Anne babaların akrabaların, arkadaşların ve öğretmenlerin çocuklara davranışlarının altında cinsiyet ayrımı yapan bu varsayım yatar (Pogrebin, 1980). 2 yaşından önce çocuklar genellikle cinsiyetlerinin farkında değildirler ve tercihleri cinsiyetlerine göre belirlenmez. Ama 3 yaşından itibaren hangi cinsin hangi oyuncaklarla oynamasının, yetişkin erkek ve kadınların hangi giysileri giymelerinin, hangi aletleri kullanmalarının ve hangi etkinliklerde yer almalarının kültürel olarak kabul edilebilir olduğunu öğrenmiş olurlar (Verner ve Snyder, 1966). Kısa bir süre sonra da çocuklar birbirlerini bu normlara uymaya zorlarlar. Yuvalarda yapılan bir araştırma bebeklerle, süslü kıyafetlerle, mutfak oyuncaklarıyla ya da sanat malzemeleriyle oynayan oğlanların, arkadaşları tarafından diğer çocuklara göre altı kat daha sık eleştirildiklerini ortaya koymuştur (Fagot, 1977). Bazıları oğlanların doğuştan kızlardan farklı olduğunu, tercihlerin ve toplumun cinsiyet rollerinin de bu genetik farklılıklardan kaynaklandığını iddia eder. Oğlanların kızlardan daha saldırgan olduklarını güce dayalı oyunları daha çok oynadıklarını, oyuncak olarak arabalarını, tahtaları ve sert cisimleri tercih ettikleri bir gerçektir. Öte yandan kızlar genellikle daha çok bebekleri, süslü kıyafetleri, evcilik oyununu, sanatsal faaliyetleri ve dans etmeyi tercih eder (Fagot ve Kronsberg, 1982). Ama gözlenen bu farkların nedeninin biyolojik olması gerekmez. Oğlanların ve kızların bu etkinlikleri tercih etmelerinin nedeni anne babalarının kendilerine farklı davranmaları ve onlardan beklentilerinin farklı olması olabilir. Genellikle anne babalar çocuklarının doğduğu ilk günden itibaren oğlanlara ve kızlara farklı davranırlar. Kimi zaman anne baba davranışlarındaki bu farkın bilincinde değildir. Genellikle anneler yeni doğmuş kızlarıyla, oğullarıyla konuştuklarından daha çok konuşurlar. Oğullarını ise kızlarından daha çok sallar, daha çok kucaklarına alır ve onlara daha çok dokunurlar. Yeni doğan kız ve oğlanın davranışları aynı olsa da annenin davranışında bu farklılık gözlemlenebilir. Çocuklar büyüdüklerinde de anne babalar kızlarla oğlanlara farklı davranmaya devam eder. Kızlarına daha çok bebek ve evle ilgili küçük oyuncaklar alırken, oğullarına ise daha çok araba, top ve tamir malzemeleri alırlar. Ayrıca kızlarıyla daha çok sözel iletişim kurar, oğullarıyla ise daha çok fiziksel iletişimde bulunurlar (Fagot ve Kronsberg, 1982).Kızlar bağımlı olacak şekilde toplumsallaştırılırlar; dokunmaya ve annelerine yakın olmaya teşvik edilirler, cici ve temiz olmayı öğrenirler. Oğlanların bağımsız ve sert olmaları, genel olarak duygularını göstermemeleri, özelikle de sevecenlik, korku, şefkat ve üzüntü gibi duygularını gizlemeleri beklenir. Kızların göstermelerine izin verilen 85 duygu yelpazesi daha geniştir. Oğlanlara uygulanan disiplin de farklıdır. Araştırmalar anne babaların oğullarını dövme oranının kızlarını dövme oranının üç katı olduğunu ortaya koymuştur (Straus, 1971). Çocuklarınıza davranışlarınızın cinsiyetçi stereotiplerin dışında olmasını istiyorsanız, işe onlara verdiğiniz oyuncaklarla başlamak iyi bir yöntem olabilir. Bunun anlamı her iki cinse de hem oyuncak bebek hem de oyuncak kamyon ve tren vermektir. Anne babalar ayrıca çocuklarının oyunlarına karşı takındıkları tavırlara da dikkat etmelidirler. Oğlanların oyuncak bebeklerle oynamasını görmezden geliyorsanız, onlara oyuncak bebek almanın pek faydası olmaz. Onlara oyuncak bebek veriyorsanız, kızlara yaptığınız gibi bebekle oynamalarını teşvik etmeniz ve bebek yatağı, kıyafet, tabak bardak gibi oyuncak bebeğin aksesuarlarını da almanız gerekir. Bu, göründüğünden daha zor olabilir çünkü size engel olacak çok çeşitli faktörler söz konusudur. Arkadaşlarınız ve akrabalarınız sizin kadar açık fikirli olmayabilirler ve çocuğunuza daha geleneksel, daha stereotipik oyuncaklar alabilirler. Siz bir denge kurmak için onların almadıkları oyuncakları alarak durumu telafi edebilirsiniz. Akrabalarınız kızınıza sadece oyuncak bebek hediye ediliyorsa, siz de doğum günü için ona bir alet çantası alabilirsiniz. Eşcinsellik korkusu (homofobi), anne babaların iyi niyetlerine engel olabilir. Kültürümüzde erkeklerin heteroseksüelliği, sert, saldırgan ve duygusuz olma fikriyle yakından ilişkilendirilmiştir. Çocuğunuzun her iki cinsten arkadaşları olmasını teşvik etmek önemlidir. Oğlunuzun kızlarla oynamasında ya da kızınızın oğlanlar- la oynamasında endişe edilecek bir şey yoktur.
