Kahvaltı birçok insana göre günün en önemli öğünüdür. Hatta o kadar önemsenir ki bazı şairlerin bu konu üzerine şiir yazdığı bile olmuştur. “Kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olmalı”
Kahvaltıya pek önem veren bir yapıya sahip olmamakla birlikte kahvaltı alışkanlığımı Milo için değiştirmiştim. Milo’nun kahvaltıdaki birlikteliği sevmesi, benim de ona verdiğim değerle birleşince kahvaltının mutlulukla bir ilgisi olduğunu anladım.
Klasik pazar kahvaltısı geleneğine göre, haftanın yorgunluğunu atmak için bütün aile bir araya gelir ve keyfe keder bir süre boyunca kahvaltı masası başında sohbetler edilirdi. Bizim Milo ile geleneğimiz ise aynı değerlerde, farklı mekanlarda geçiyordu.
Mahallemizde bulunan simitçimiz, Milo’nun en sevdiği mekanlar arasındaydı. Rutin yürüyüşlerimiz sırasında, Milo’nun canı istediği zamanlarda simitçiye uğrar, kahvaltımızı yapardık.
Geleneksel kahvaltımızın vazgeçilmez ögesi birliktelikti. Tüm aile bir arada olmak Milo’ya mutluluk verirdi. Hep beraber simitçiye gider, kahvaltımızı söyler ve Milo’nun etrafa gülücükler atmasını tatlı bir tebessümle izlerdik. Ailecek vakit geçirmekten Milo kadar keyif alan başka bir canlı var mıdır, bilemiyordum. Bir arada olduğumuzda kuyruğunu sallamadığı bir saniye bile olmazdı.
İşte o zamanlar, Milo’nun mutluluğuna eşlik etmek adına kahvaltı alışkanlığı kazanmıştım. Onun gözlerindeki mutluluğun, benim adıma değiştiremeyeceği alışkanlık yoktu.
Alıştığı değerler konusunda katı ilkelere sahip biri olarak, değer verdiğim oğlum adına bu düşüncelerimi rahatlıkla geride bırakan ben, Milo ile birçok yeni alışkanlık edindim. Şimdi geriye dönüp baktığımda karşımda koca bir ‘iyi ki’ duruyor. Fakat buruk bir his de bana köşeden el sallıyor…
Milo’nun ardından gittiğim hiçbir simitçi aynı tadı vermiyor, kahvaltılarım aynı değeri taşımıyor. Ben, o zamanlardaki hevesimi korumak adına özen göstersem de bazı anlar sadece zamanında değerli oluyor.
Yazılarımın sonunda genel olarak sizler için iyi dileklerde bulunan ben, bu yazımda bir farklılık yaparak kendime bir temennide bulunmak istiyorum. Kahvaltının mutlulukla ilgisi olduğuna inandığım zamanlardan bu yana, aynı değeri bulmak adına yaşadığım çırpınışımın, bir pazar kahvaltısında içimden Milo’yu anarak gülümsememe neden olacağı bir güne uyanmam dileği ile…
