Gönül penceresinden bakıldığında, insanlar arasındaki ilişkilerin karmaşıklığına dair birçok söz söylenebilir. Kimi zaman, tanıdıkça samimiyet artar, kimi zaman ise mesafe giderek açılır. İnsan doğası gereği, bu karşılıklı etkileşimlerin önemli bir parçası. Ancak bazı durumlar var ki bu ilişkisel dokunun desenleri ustalıkla işlenir; tanımadan önceki mesafeye varılır, buz gibi bir nezakete bırakılır tüm iletişimin yeri.
Yüreklerdeki gizemli yolların karmaşasında, insanlar arasında kurulan o ince ve kırılgan bağlar, bazen sadece bir selamla, bir tebessümle başlar. Hayatın kuytu köşelerinde, tanıdıklarımızın sınırlarını çizdiği yerde, bir adım atmak cesaret ister. Bazı insanlar, nezaketle sarılı bir buz gibi soğuklukla karşılar ilk teması. İçlerinde yanan ateşi saklayarak, mesafeyi korurken, asaletlerini muhafaza ederler. Bu insanlar, incelikle dokundukları her sözcükte, karşısındakine olan saygılarını da hissettirirler.
İletişim, insanların hayatlarını bir araya getiren en güçlü köprü. Ancak bazen bu köprüler çatlayabilir, hatta yıkılabilir. Kimi zaman, insanlar arasındaki etkileşim, kırılganlığını gösterir ve iletişim kopar. Bu noktada, bazı insanlar sessizliği tercih ederler. Görmezden gelmek, küsmek veya uzaklaşmak, bazen en sağduyulu seçenek gibi görünür. Ama yapacak bir şey olmadığında en iyisi tanımadan önceki mesafeye geri dönmektir.
İşte insan ilişkilerinin muazzam bir dansı... Kimiyle ilerler, kimiyle geri adım atarız. Kimiyle adeta ahenkle dans eder, kimiyle sessiz sedasız karanlıkta kayboluruz. Her bir insan, birer karakterdir bu büyük tiyatro sahnesinde. Bazıları ön sahnede coşkulu bir şekilde dans ederken, bazıları ise arka planda sessizce figüranlık yapar.
Belki de bu yüzden, her bir insanı anlamak için derinlere inmek gerekir. Gözlerin ardındaki hikayeyi keşfetmek, sessizliğin dilini anlamak, insanın özüne ulaşmak için. Çünkü her biri, kendi hikayesini taşır; bazıları gözlerinde, bazıları sessizliklerinde.
Hayatın labirentlerinde her bir dönemeçte, yeni bir sır açılır ve yeni bir hikaye başlar. Kimi insanlarla bir ömür boyu yol alır, kimiyle ise hiç tanışmamış gibi sessizce geri çekiliriz. Hiç tanışmamış gibi…
