Bu yazımda sizlere Milo’nun hikayesini değil, bana olan desteğini anlatmayı tercih ettim.
Hikayelere tek nefeslik bir mola veriyoruz da diyebiliriz buna.
Herkesin güneşli ve bulutlu günleri olmuştur. Benim de oldu tabii ki.
Kendimi kuru kalabalıktan uzaklaştırıp kabuğuma çekilmek istediğim zamanlardan birinde alışılagelmiş düzenin dışında bir etken vardı: Milo.
Buna depresyon diyemem çünkü depresyon herkesin ağzında dolaştığı kadar basit bir kavram değil, biliyorum. Bu biraz hayata karşı mola verme isteğiydi.
Düşüncelerimi susturmak için bu molaya ihtiyacım olduğunu düşünüyordum. Sanki bir süre ortadan kaybolsam her şey yoluna girecekmiş gibiydi.
Arkadaşlarımı ekiyor, planlarımı erteliyordum fakat artık erteleyemeyeceğim bir sorumluluğum vardı. İlgilenmem gereken bir can…
Milo benim için ne ekilecek bir arkadaş ne de ertelenecek bir plandı. Milo, benim hayatımın en renkli parçasıydı.
O evrede tuvalimi gri bulutlarla boyamak isterken Milo’nun renkleri buna izin vermiyordu. İyi ki de izin vermiyordu.
Boya fırçalarımı elime almış, gri boyalarımı hazırlamış, yağmur bulutlarının arasında düşüncelere dalacakken Milo birden yanımda belirdi.
Ne olduğunu sorar gibi baktı bana. Her şeyi anlıyordu, özellikle de benim içimdeki karmaşayı…
Kafasını kucağıma koydu. Normalde kişisel alanına önem verir ve uzun süre temasta bulunmaktan hoşlanmazdı ama o süreçte yanımdan ayrılmaya hiç niyeti yoktu.
Kimseyle konuşasım yoktu fakat Milo hiç kimse değildi. O gün içimdeki tüm karmaşık düşüncelerimi Milo’ya döktüm. O da beni dinlercesine gözlerini bir an olsun benden ayırmadı.
Yeri geldi ağladım, yeri geldi umutsuzluğa kapıldım. Milo ise o dönemlerde varlığı ile bana destek olmayı bir an olsun bırakmadı.
O güden sonra hiç gri günlerim olmadı diyemem ama hiç uzun molalar verme isteğim olmadı. Milo buna izin vermedi.
İşte bugün, bu günlerde, yine elime gri boyalarımı almışken Milo’nun desteğini hala hissetmemin sebebi onun benim yanımda dururken fiziksel değil ruhsal olarak destek olmasıydı.
Bana kattığı her değeri hala yanımda hissediyorsam bu onunla kurduğumuz ruhsal bağdan doğuyordu ve bu bağ her şeyden daha güçlüydü. Hala güçlü…
