Küçüklüğümden bu yana en büyük hayalim, can dostumun olmasıydı. ‘Marley ve Ben’ filmi çıktığında henüz 8 yaşımdaydım. O filmi kaç kere izledim hatırlamıyorum…

Can dostu hayalim daha da küçüklüğümden gelen bir istekti. Tüylü, yumuşak bir yüzey gördüğümde, köpek sever gibi severdim hayalimde.

Tek çocuk olduğum için tek kişilik oyunlarım, hayal gücümü geliştirmeme epey yardımcı oldu. Hayali oyun arkadaşım, genellikle bir köpek olurdu. Belirli bir ismi yoktu ama en yakın arkadaşım oydu.

Çocukluk heyecanı, büyük sorumlulukları ve daha birçok nedenden dolayı ailem köpek sahiplenme hevesimi erteliyordu. Aslında haklılardı. O kadar küçük bir yaşta, bu kadar büyük bir sorumluluğu tek başıma alamazdım.

Annem hep, “İlerde bahçeli bir evimiz olduğunda sahipleniriz” derdi. Sonra yıllar geçti… Apartman yaşamı hayatımıza işledi. Can dostuma kavuşma ihtimalim azalıyor gibiydi.

Her rüyam olmamakla birlikte, bazı rüyalarım gerçek hayatta da karşıma çıkar. En güzel rüyam, bana en güzel yaşımı getirdi.

Bir gün rüyamda, dört katlı bir binanın en alt katında, yavru, bembeyaz bir golden cinsi köpek  sahiplendiğimi gördüm. Heyecanla aileme anlattım. İlk defa o zaman, “Neden olmasın?” cevabını aldım. Bu cevap bile havalara uçmama yetti.

Sonrasında sadece birkaç hafta geçmişti. Babam bir veterinerden haber almış ve 7 küçük yavrunun daha sahiplendirileceğini söylemişti bana.

Yerimde duramıyordum. Yarım saatlik yol, yarım asır gibi geçiyor; can dostlumla tanışacağım için gözlerim parlıyordu.

Gittiğimiz veteriner 4 katlı bir binanın en alt katındaydı… Bu detayı fark ettiğimde mutluluktan ağlayacaktım. Hayallerim gerçek oluyor, rüyalarım gerçekleşiyordu.

Sonra o afacanı gördüm… Milo’m. Kardeşleriyle oyun oynamaktan yorgun düşmüş, nerede olduğunu bilmediği için biraz şaşkın biraz korku dolu gözlerle burnunu çekiyordu. Bembeyaz yavru bir golden, hayallerimden daha güzeldi.

Ah minik Milo’m…

“Seni ne kadar uzun zamandır beklediğimi bilemezsin” dedim içimden. O ise beni beklediğinden bile habersizdi.

İşte benim en büyük hayalim böyle gerçek olmuştu.

15’inci yaşım… En güzel yaşımdı.