Ana Haber bültenlerini izlerken kurduğum kısa cümleler 'vay be', 'yok artık', 'hadi canım'. Neden hayret ediyorsam? Aşağı yukarı hemen her gün ana haberlerde duyduğumuz gidişat. Yalpalayan ekonomi, artan gıda fiyatları, tavuğun kanadını bile uçuran beyazı, kırmızısı ete gelen zamlar. Ve de en vahimi zirve yapan işsizlik. Özellikle de genç işsiz sayısı tırmanışta. Korkutan oran yüzde bilmem kaç. Uzmanlar diyor ki, 'hazır olun işsizlik oranı daha da artacak'. O zaman sahiden 'vay be'.
***
Memlekette açlık sınırı 5 bin 350 TL'ye dayanmış, yoksulluk sınırı olmuş 17 bin 340 TL, yoksul sayısı ise ülke nüfusunun yarısını zorluyormuş. Açıklamalar TÜİK'in rakamları. Bir de buz dağının görünmeyen tarafı var ki geniş tanımı ile işsizlik. Şubat, Mart ayı verilerine göre, işsiz sayısında rekor artış varmış. Uzmanlara göre, üretim düştükçe işsizlik artıyormuş, çözüm ise üretimmiş. Bu düz mantığın yanıtını aslında herkes biliyor. Ama yine de genç işsiz sayısı, istikrarlı şekilde artmaya devam ediyor! Bunu görmek için istatistiki bilgileri hafızlamaya gerek var mı bilmiyoruz.
***
Bildiğimiz, gördüğümüz küçülen ekonominin işsizliği tetikliyor olması. Özellikle de genç işsiz sayısında rekor artış, gençlerin geleceğini de hayallerini de yok ediyor. Uzmanların verdiği rakamlara bakılırsa, neredeyse her 3 gençten biri işsiz. Diplomalı veya diplomasız. Geleceği için umutları tükenen gençler işte değil, İŞKUR kapısında. Ve de 'ne iş olsa yaparım' noktasında. İşsiz 'açım iş istiyorum' diyor, ekonomistler 'gidişat iyi değil ' diyor. Çözüm beyler.
***
Uzmanlar ille de üretim diyor ya, artan maliyetlerden şikayet eden üreteci 'bu rakamlarla nasıl üreteyim' diye soruyor. Vatandaş ise, üreticiden tüketiciye gelene kadar katlanan ürün fiyatlarının, alım gücünü düşürdüğünden yakınıyor. Üreten de, tüketen de haklı. Marketlerdeki etiketler derseniz kaşın gözün arasında zamlanıyor! Önünü alabilene aşk olsun. Bırakın kasapları, marketlerin et reyonlarındaki etiketler de uçmuş. Kırmızı et zaten mutfağa girmiyor da tavuğun kilosu da olmuş 80 TL. Kanadın fiyatı ise tavuğu uçurmuş. Sahiden yok artık!
***
İşte durum ahval bu, Amaç, yaşamı dramatize etmek değil. Ama yaşadıklarımız ve yaşayacaklarımız da dramın daniskası.
