Nasıl ki, ABD, Çin, Brezilya gibi dünya voleybol devlerini yenerek şampiyon olan Kız Voleybol Milli Takımımızı alkışladıysak, doğuştan yetenekli bir gencin dünya okçuluk şampiyonu olmasını da alkışladık.
Bireysel başarı mı, yoksa takım başarısı mı daha anlamlı tartışmasını sosyologlara bırakıyorum.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Dünya Okçuluk Şampiyonu Mete Gazoz ile telefon konuşmasında kendisini ‘Ata sporu okçulukta destan yazan’ kişi olarak tebrik etmesi ile Kız Voleybol Milli Takımını sosyal medya hesabından kısa bir tebrik yazısı ile kutlaması polemiğine de girmeden!
Mete Gazoz’un bir demecinde kendisini ‘Gezegenin Okçusu’ ilan etmesi, bana Lübnan asıllı Amerikalı, Hristiyan, şair, filozof ve ressam Khalil Gibran’ın (Halil Cibran)
Okçu diye bildiğimiz, ‘Çocuklarınız’ adlı şiirindeki o muhteşem dizeleri hatırlattı. O şiiri aynen aktarıyorum. Ne dediğimi anlayacaksınız!
“Ve kucağında bebeğini taşıyan bir kadın konuştu;
Bize çocuklardan bahset!
Ve O şöyle dedi;
‘Çocuklar sizin çocuklarınız değil,
Onlar kendi yolunu izleyen Hayatın oğulları ve kızları.
Sizin aracılığınızla geldiler ama sizden gelmediler
Ve sizinle birlikte olsalar da, sizin değiller.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, düşüncelerinizi değil.
Çünkü onların da kendi düşünceleri vardır.
Bedenlerini tutabilirsiniz, ruhlarını değil.
Çünkü ruhlar yarındadır.
Siz ise yarını düşlerinizde bile göremezsiniz.
Siz onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz ama sakın onları
Kendiniz gibi olmaya zorlamayın.
Çünkü hayat geriye dönmez,
Dünle de bir alışverişi yoktur.
Siz yaysınız, çocuklarınız ise,
Sizden çok ilerilere atılmış oklar.
Okçu, sonsuzluk yolundaki hedefi görür.
Ve o yüce gücü ile yayı eğerek,
Okun uzaklara uçmasını sağlar.
Okçunun önünde kıvançla eğilin.
Çünkü okçu, uzaklara giden oku sevdiği kadar,
Başını dimdik tutarak kalan yayı da sever.”
Ok
Yay
Okçu
Bilmem anlatabildim mi?
