İlk defa ne yazıp, ne söyleyeceğimi bilmeden oturdum bilgisayarın başına.
Cumartesi sabahına öyle bir haberle uyandık ki Antalyaspor'un mağlubiyetini unutuverdik.
Zaten ne Antalyaspor camiası aldığı mağlubiyete üzülebildi ne de Ankaragücü camiası deplasmanda aldıkları galibiyetin tadını çıkarabildi.
Bildiğiniz gibi 2 genç kardeşimiz, maç sonrası Ankara'ya giderken geçirdikleri kaza sonrası hayatını kaybetti.
Ne denir, ne söylenir bilmiyorum!
Allah'tan rahmet, yakınlarına başsağlığı ve sabır diliyorum.
Mekanları cennet olsun…
Gelelim maça.
Ankaragücü maçı hak etti ve kazandı.
Doğruyu söylemek gerekirse iki takım da beni yanılttı. Açıkçası atanın kazanacağı, sıkıcı bir 90 dakika bekliyordum. Ancak hiç beklediğim gibi olmadı.
İlk 45 dakikada tam 5 gol izledik. Ve bu gollerin 3'ü Antalyaspor kalesindeydi.
Bu 3 golde de Antalyaspor defansının önemli hatalar yaptığını gördük. Artık şu gerçekle yüzleşmemiz gerekiyor. Kırmızı beyazlılar alıştığı oyun planının dışına çıktığında mağlup olmaktan kurtulamıyor.
Takım savunmasını iyi yaptığını söylediğimiz bir takımın birbirinin kopyası 3 gol yemesini pek içime sindiremiyorum. Defans arkasına atılan her top Antalyaspor kalesinde tehlike yarattı ve golle sonuçlandı.
Bu maç özelinde Nazım Sangare'ye özel bir parantez açmak istiyorum. Nazım, her geçen gün üzerine koyarak oynamaya devam ediyor. Beklerin hücuma çıkmasının önemini daha önce birçok kez yazmıştım. Sivasspor maçından sonra Ankaragücü karşısında da golünü attı Nazım. İlginçtir hep jeneriklik goller atıyor ve büyük bir alkışı hak ediyor. Bir dönem ilk 18'e bile alınmayan Nazım, adeta o günlere nazire yaparcasına oynuyor. Helal olsun!
2'nci yarıda Mevlüt'ün direkten dönen topu dışında ne yazık ki elle tutulur bir pozisyon izleyemedik Antalyaspor adına.
Kırmızı beyazlılar bir an önce kendisine çeki düzen vermek ve ilk yarıdaki performansına ulaşmak zorunda. Aksi halde zor günler kapıda.
Şimdi çok önemli bir İstanbul deplasmanı var.
Galatasaray karşısında alınacak sonuç, Antalyaspor'un geleceğine ışık tutacaktır.
